PU Uitvliegers 1

En weer is er een jaar voorbij. Een jaargang Nachtegalen. Een legsel, als ik ze even tot echte vogeltjes mag transformeren.

Sanne, Ykje, Lianne en Lara vliegen uit. Ze doen eindexamen en dan zijn ze gevlogen, dus. Na een gemankeerd laatste jaar waarin we eigenlijk nauwelijks hebben kunnen zingen. Corona….

Daar gaan we hier dus niet over zitten treuren. Het is wat het is. En om deze generatie Nachtegalen toch nog een keer echt te laten shinen, gaan we met alle vier een paar liedjes opnemen. Waar jullie dan, hooggeëerd publiek, waarschijnlijk wel op een of andere manier kennis van gaan nemen. Dropbox, YouTube, app…

Op verzoek van Joost zal ik de jonge artiesten verleiden tot het inzingen van de canons ‘One, two, three’ (Purcel) en ‘ Everybody loves my baby’ (Palmer and Williams, arr. Shaw). Een beetje klassiek en een beetje modern. Inzingers van zowel Punt Uit als van de Nachtegalen. En na wat op en neer appen zijn er nog vier kandidaat songs uitgekomen. Jullie krijgen een preview, het ruwe materiaal waaruit ooit iets a-capella-erigs zal ontstaan. Met hopelijk één of meer van de uitvliegers in de hoofdrol.

Kandidaat vijf stel ik hier als eerste aan u voor (ik heb het hier over de op te nemen songs, niet over de zangeressen.) Voor de troost. Omdat ie het niet gehaald heeft. ‘Everybody’s got to learn sometime’. Van The Korgis. Ga luisteren. En ben het dan met mij eens: een verschrikkelijk gemiste kans! Luister dan ook nog even naar de uitvoering van Beck. Lekker undergroundy, beetje eigenzinnig. Kan echt concurreren met her origineel van The Korgis, en dat is een hele prestatie. Ik smelt helemaal van de eighties sound van de Lennon lookealike die de solo zingt in het origineel. Weergaloze nep violen en nep sax-achtige synthesizer solo, ik krijg heimwee naar het Bob Guldemond tijdperk. Hoewel Bob natuurlijk helemaal niet te evenaren valt… En als u dan toch bezig bent: Krezip YouTuben. U hebt dan het lied in drie toonaarden beluisterd. Geen van drieën geschikt voor de stem van Sanne. Misschien is zij een prinses op de erwt. Maar dan wel een prinses die kan zingen als een nachtegaal. En zij gaat haar tanden zetten in Adele. Dat dan weer wel. Er zijn mindere hapjes te bedenken.

Nog even over ‘ Everybody’s got to learn sometime’. Minimaal twee keer gecoverd. Dat zegt al wat. Er zit iets smachtends in die song. Altijd weer die melancholie. Daar zijn ze in de film ‘Alles is liefde’ kennelijk ook voor gevallen. Ze hebben de Krezip-versie gebruikt.

Niet gezongen door een uitvliegende nachtegaal. Maar everybody’s got to learn één ding van mij: die song gaat er komen. Desnoods door deze oude kraai persoonlijk.

Wordt vervolgd.

https://www.youtube.com/watch?v=bk6YMy3JUnY  The Korgis

https://www.youtube.com/watch?v=LXyRyd_uW5s Krezip in alles is liefde

https://www.youtube.com/watch?v=YFw4hlFSXe4    Beck