Alles stroomt

Eerst dacht ik nog: ‘de nieuwe werkelijkheid’, dat wordt de titel van mijn Punt Uit blog. Maar die titel is alweer ingehaald, in dit geval door Anne en Henk. En dat is eigenlijk wel een wonder te noemen, want Anne en inhalen is momenteel niet zo’n fijne match. Als zij 200 meter heeft gelopen, gewoon gelopen, dan komt zij al hyperventilerend binnen. Corona (ex-corona), meneertje. Wij praten hier niet over een bejaarde, maar over een heerlijke meid van amper dertig lentes. En dat mag ik als sixty-four allemaal zomaar zeggen, jawel.

De rest van dit blog zal ik nodig hebben om de cryptische inleiding te verklaren.

Alles stroomt en met een snelheid die geen mens in kan schatten. Vijftien jaar geleden werd het liedje ‘Ik wachtte’ geschreven. Vier jaar geleden was het cd’tje ‘Later’ klaar, met onder andere ‘Ik wachtte’ erop. Nu, dinsdag 2 maart 2021 komt Anne langs met twee filmpjes onder haar digitale arm. Eén van een eigen liedje (‘Ik wachtte’) en éen van een kooropname: Go, song of mine. Beide nu eindelijk klaar voor YouTube, met woordenspel van Anne en tekening van Henk. Had het sneller gekund? Vast wel. Was dat beter geweest? Ik weet het niet… We waren vanmiddag zo blij als vier kinderen: Finn, Anne, Oda en ik. Ook al had het vijftien jaar geduurd. Wij vinden het dik de moeite waard. Luister en kijk zelf maar.

Ons koorrepertoire gestreamd, de nieuwe zangwerkelijkheid heet Jamulus, de nieuwe tutor heet YouTube. Straks ben ik enkel nog bits en bites, down te loaden via een app.

Alles stroomt.