Grebbelied

Als de slag om de Grebbeberg gestreden is en de doden verzameld worden, vindt men op de noordhelling van de Grebbeberg een Hollandse soldaat.

Hij had stelling genomen achter een boom. Naast de boom ligt keurig gestapeld zijn voorraad geweerpatronen als getuigenis van zijn beslissing: Standhouden of sneuvelen. Hij sneuvelde. Hans de Vries uit Zuidwolde verloor zijn leven op de Duivelsberg. Een kogel doorboorde, net onder de helm, zijn hoofd.

Toen de stilte weer bezit genomen had van de Grebbeberg, zat hij daar nog op zijn post, in geknielde houding, het geweer in de aanslag. Volkomen rustig te wachten op de vijand die hij uiteindelijk niet zag. Een eenzame soldaat op de Greb, zijn moed werd hem op 13 mei 1940 fataal.

(citaat film)

Wij zingen met Punt Uit het Grebbelied. Afgelopen zondag repeteerden wij het lied weer, na een korte onderbreking in de zomer. In de schapenstal van Clemens en Marjel van Grebbeveld Schapen en zo. Pas nu ik dit opschrijf zie ik de link met ons lied…

Het klonk ontroerend. En dat is een compliment aan het koor van dienst (de dertien uitverkorenen van onze twee-maal-een-half-koor repetities. Eén uurtje groep één, volgende uur groep twee). Want het is niet makkelijk om in een open schapenstal te zingen en ontroering teweeg te brengen. En dan ook nog met een half koor. De knapperds.

Luister. En kijk. Tip van de week: De slag om de Grebbeberg.

Tot volgende week, Herman.